بررسی کلنیزاسیون قارچی دستگاه تنفس بیماران بستری در بخشهای مراقبت ویژه بیمارستان های شهرهای ساری و بابل

مقدمه قارچ ها یکی از مهمترین عوامل میکروبی در به خطر انداختن جان بیماران دچار نقص ایمنی می باشند . دستگاه تنفسی مهمترین محل درگیری در این بیماران است. بیماران با وضعیت های وخیم بستری در بخش مراقبت های ویژه ( ICU ) به دلیل شرایط ویژه از افراد مستعد ابتلا به بیماری ها می باشند. از آنجا که کلنیزاسیون قارچی در دستگاه تنفسی می تواند به عنوان یک منبع احتمالی برای عفونت باشد ، از این رو در مطالعه حاضر آلودگی قارچی دستگاه تنفس در نمونه های برونکو آلوئولار لاواژ (BAL) بیماران بستری در ICU مورد ارزیابی قرارگرفته است . روش کار این مطالعه توصیفی در سال 1389-1388 در بیمارستان های ساری و بابل انجام شده است . نمونه گیری مایع BAL از 45 بیمار با شرایط مستعد کننده زمینه ایی برای ابتلا به عفونت های قارچی تهاجمی ه ب صورت دو نوبت در هفته و با استفاده از دستگاه برونکوسکوپ انجام گردید. نمونه ها برای اجرای آزمایش میکروسکوپی مستقیم و کشت بر محیط سابورو دکستروز آگار با کمک پانکراتین هموژن گردیدند. قارچهای رشد یافته بر محیط کشت به کمک روشهای استاندارد قارچ شناسی مورد شناسایی قرارگرفتند . نتایج به دست آمده با نرم افزار SPSS و آزمون کای اسکوئر تجزیه و تحلیل و بررسی شد . نتایج اصـلی تـرین فاکتورهـای زمینـه ای در افـراد مـورد مطالعـه بیمـاری انسـدادی مـزمن ریـوی (22 ( )2/ COPD ،%) بدخیمی های خونی /20 )3%) ومدت اقامت بیشـر از 21 روز در 16 )9/ ICU%) بـود . میـانگین مـدت اقامـت بسـتری بیماران در 19 6/ ICU روز بود. از 80 نمونه گرفته شده در طی دو نوبت نمونه گیـری، آزمـایش مشـاهده مسـتقیم و کشت از نظر حضورقارچ به ترتیب /2 در 2/ %76و 81% موارد مثبت گزارش گردید. شایعترین قارچ های جـدا شـده کاندیدا /64 )7%)، آسپرژیلوس /19 )3%) و پنی سلیوم 9/7( %) بودند. از بین انواع کاندیدا و آسـپرژیلوس گونـه هـای آلبیکانس و فلاووس بیشترین میزان فراوانی را داشـتند . در /48 4% بیمـار مـورد بررسـی، عامـل قـارچی در دو نوبـت نمونه گیری یک گونه قارچی مشابه رشد کرده بود . نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بیماران بستری در بخش های ICU مستعد کلنیزاسیون مقاوم قارچی ب وه یژه انواع کاندیدا و آسپرژیلوس دو عامل اصلی تهدید کننده جان بیماران در ناحیه ریه می باشند. لذا اعمال روشهای کنترلی برای کاهش احتمال ابتلا اینگونه افراد به عفونت های قارچی مورد تاکید قرار می گیرد.